- φθάρμα
- -άρματος, τὸ, Α1. φθορά, καταστροφή2. καθετί που προξενεί καταστροφή3. μτφ. (για πρόσ.) διεφθαρμένο άτομο.[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φθαρ- τής συνεσταλμένης βαθμίδας τού ρ. φθείρω* + κατάλ. -μα].
Dictionary of Greek. 2013.
φθάρμα
Look at other dictionaries:
φθαρμάτων — φθάρμα corruption neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθάρματα — φθάρμα corruption neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθείρω — ΝΜΑ, και φθαίρω ΜΑ, και αιολ. τ. φθέρρω, και αρκαδ. τ. φθήρω, Α καταστρέφω 2. κάνω κάτι να χαλάσει με τη συνεχή ή κακή χρήση (α. «αν φοράς συνεχώς το ίδιο παντελόνι, θα τό φθείρεις στο τέλος» β. «ποσὶν φθείροντα πλοῡτον ἀργυρωνή τους θ ὑφάς»,… … Dictionary of Greek
ԽԵՂՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0940 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c, 14c գ. λοβή, βλαβή, φθάρμα mutilatio, jactura, corruptio, vitium. Խեղ գոլն. պակասութիւն կամ տգեղութիւն անդամոց. եւս եւ Ապականութիւն. Վնաս, արատ, ախտ՝ մարմնոյ կամ հոգւոյ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
